การทดสอบ IQ ระหว่างประเทศออนไลน์

ในการคำนวณเชาวน์ปัญญาของคุณโดยปกติเรียกว่า IQ ปัจจัยต่อไปนี้แทรกแซง:

• คะแนน: คุณได้รับหนึ่งจากการแก้แบบทดสอบ
• อายุจิต: อายุที่คะแนนของคุณเกี่ยวข้อง คำนวณโดยสัมพันธ์กับคะแนนเฉลี่ยของการทดสอบที่ผู้คนในช่วงอายุเดียวกันได้รับ
• อายุตามลำดับเวลา: อายุของผู้ที่แก้แบบทดสอบ
• Quotient: ประกอบด้วยการแบ่งอายุจิตของเราตามอายุตามลำดับเวลาที่แท้จริงของเรา นี่คือที่มาของชื่อ "เชาวน์ปัญญา" เป็นการวัดความฉลาด

ตัวอย่างเช่น:

หากเด็กอายุ 12 ปีเข้ารับการทดสอบไอคิวและคะแนนของเขาตรงกับค่าเฉลี่ยของเด็กอายุ 17 ปี:

• อายุตามลำดับเวลาของเขาคือ 12 ปี
• อายุจิตของเขาคือ 17
• และไอคิวของเขาจะเท่ากับ 17/12 = 1.41 (เทียบเท่ากับไอคิว 141)

แม้ว่าหมวดหมู่และชื่ออาจแตกต่างกันไปตามผู้แต่ง แต่ด้านล่างนี้คุณสามารถดูการจัดประเภทที่เรียกว่า "ระดับสติปัญญา" ได้ตาม Wechsler

ในการพิจารณาว่าบุคคลนั้นมีพรสวรรค์หรือไม่สิ่งแรกที่ต้องทำคือคำนวณไอคิวของเขาผ่านการทดสอบ

จากผลลัพธ์นี้เราสามารถเชื่อมโยงเขากับกลุ่มที่มีพรสวรรค์หรือระบุว่าเขาได้รับไอคิวโดยเฉลี่ยดังนั้นจึงไม่จัดว่าเป็นคนที่มีความสามารถสูง

จำไว้:

• ประชากรส่วนใหญ่ได้คะแนนระหว่าง 80 ถึง 120 คะแนน
• ผู้ที่ได้คะแนนระหว่าง 120 ถึง 130 ถือว่ายอดเยี่ยม
• ผู้ที่ได้คะแนนสูงกว่า 130 เรียกว่ามีพรสวรรค์

บุคคลที่มีพรสวรรค์สามารถระบุได้ง่ายเมื่อมีลักษณะหลายประการดังต่อไปนี้:

• พวกเขาเรียนรู้ที่จะอ่านตั้งแต่อายุยังน้อยและยังอ่านเร็วมาก
• ไม่เพียง แต่อ่านได้เร็วเท่านั้น แต่ยังมีความสามารถในการสังเคราะห์สูงอีกด้วย โดยปกติแล้วจะประกอบด้วย 80% หลังจากการอ่านครั้งแรก
• พวกเขามักจะไม่ค่อยมีความสนใจเกี่ยวกับคนในวัยของตัวเอง โดยทั่วไปเป็นเพราะพวกเขาไม่ไปในจังหวะเดียวกัน
• พวกเขามีความต้องการและสมบูรณ์แบบมาก
• พวกเขามีความอดทนเล็กน้อยต่อความขุ่นมัว
• พวกเขาสามารถประสบปัญหาความวิตกกังวลและความเครียด
• พวกเขาแสดงความอยากรู้อยากเห็นมาก
• การปฏิเสธงานซ้ำ ๆ
• การวิเคราะห์ในระดับกว้าง

หากคุณสนใจในเรื่องนี้หรือต้องการทราบว่ามีใครเกิดมาฉลาดหรือถูกสร้างขึ้นมาฉันขอแนะนำให้คุณอ่าน: สมาร์ทเกิดหรือทำ.

ก่อนตอบสิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า “ไอคิวสูงไม่ได้รับประกันความสำเร็จ”. ในทำนองเดียวกันหลายคนที่มี IQ เฉลี่ยประสบความสำเร็จ.

กลับมาที่หัวข้อหลายครั้งผู้ที่ได้รับการยกย่องว่ามีพรสวรรค์จบชีวิตลงในโลกแห่งความทุกข์ และนี่อาจเป็นสาเหตุบางประการ:

• ขาดความสนใจในกิจกรรมทั่วไปในวัยของเขา
• ความนับถือตนเองต่ำ
• ความปวดร้าวหรือวิตกกังวลเนื่องจากการวิเคราะห์มากเกินไปอย่างต่อเนื่อง
• นอนไม่หลับเพราะจิตใจที่ไม่หยุดนิ่ง

ทั้งหมดที่กล่าวมามีแนวโน้มที่จะส่งผลให้เกิดความโดดเดี่ยวทางสังคมและบ่อยครั้งความสับสนทำให้คนเหล่านี้ไม่สามารถกำหนดแนวทางแก้ไขได้แม้ในสถานการณ์ที่คนทั่วไปจะแก้ไขได้ง่าย