ไอคิวสูงรับประกันความสำเร็จหรือไม่?

เราทุกคนเชื่อและเป็นส่วนหนึ่งของแบบแผนทางสังคม ณ จุดหนึ่งในชีวิตของเรา

หนึ่งในสิ่งที่พบได้บ่อยที่สุดคือการเชื่อว่า IQ ที่สูงคือการรับประกันความสำเร็จ

ทำไมไม่เชื่อมันถ้าเศรษฐีที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในสาขาเทคโนโลยีเศรษฐกิจธุรกิจ ฯลฯ เป็นคนที่มีพรสวรรค์โดยมีค่า IQ สูงกว่าค่าเฉลี่ย?

เรามักจะสมมติว่าผู้ที่มีไอคิวสูงนั้นมีอนาคตที่มั่นคงและชีวิตของพวกเขาจะถูกกำหนดไว้เพื่อความสำเร็จ

ในทางกลับกันมันเป็นความเชื่อที่นิยมว่าผู้ที่ได้รับพรจากความสามารถนี้โดยทั่วไปมีทักษะทางสังคมน้อยลง

สิ่งนี้ทำให้เราถามตัวเองคำถามต่อไปนี้:

อัจฉริยะมากขึ้นความฉลาดทางอารมณ์น้อยลงจริงหรือ

เป็นเวลาหลายปีที่ผู้เชี่ยวชาญในสาขาพยายามเข้าใจว่า IQ มีอิทธิพลต่อการจัดการสถานการณ์ในชีวิตประจำวันอย่างไร

แบบร่างการสอบครั้งแรกในการคำนวณไอคิวนั้นเริ่มขึ้นในกองทัพทหารและต่อมาในสาขาการศึกษาโดยมีจุดประสงค์ในการตรวจสอบปัญหาการเรียนรู้ในผู้เยาว์

หนึ่งในนักจิตวิทยาคนแรกที่มีความเกี่ยวข้องมากขึ้นในการศึกษา IQ คือ Lewis Terman

เขาทำการศึกษาที่ให้ความสำคัญกับเด็ก ๆ โดยหาข้อสรุปว่าเด็กเหล่านั้นไม่เหมาะกับแบบแผนทางสังคมที่มักเกี่ยวข้องกับพวกเขา

ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจได้ว่าเด็กเหล่านี้:

• พวกเขาไม่อ่อนแอหรือป่วยเป็นความผิดทางสังคมที่น้อยลง
• พวกเขามีสุขภาพที่ดีขึ้นและปรับตัวได้ดีกว่าเด็กวัยอื่น

หลังจากการตายของเขาผู้เชี่ยวชาญหลายคนในสาขาจิตวิทยายังคงสอบสวนต่อไป

แม้วันนี้การศึกษานี้ยังคงดำเนินต่อไปซึ่งเป็นหนึ่งในระยะยาวที่สุดในประวัติศาสตร์โลก

หลังจากใช้เวลาหลายปีพบว่าผู้เข้าร่วมการวิจัยบางคนประสบความสำเร็จ

ต่อมามีผู้เข้าร่วมเพิ่มอีก 200 คน มันมีจุดประสงค์เพื่อติดตามพวกเขาแต่ละคนจนถึงวันสิ้นสุด

เมื่อการประเมินผลของผู้เข้าร่วมถูกสร้างขึ้นในปี 1955:

• เขาแปลกใจที่รายได้ของพวกเขาสูงกว่าค่าเฉลี่ย 5 หรือ 6 เท่า
• และส่วนใหญ่ของพวกเขากลายเป็นมืออาชีพ

แต่ไม่ใช่ทุกคนที่วิ่งด้วยโชคเดียวกัน ผู้ที่ดำเนินการวิจัยอย่างต่อเนื่องตัดสินใจที่จะรับ 100 คนจากกลุ่มต่าง ๆ ทั้งหมดมี IQ สูงกว่าค่าเฉลี่ยด้วยความประหลาดใจที่:

• กลุ่มที่สองส่วนใหญ่มีอัตราแอลกอฮอล์และการหย่าร้างสูง
• และมีเพียงไม่กี่คนที่สำเร็จการศึกษาและมีรายได้มากกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อย

IQ ที่สูงจะช่วยให้ประสบความสำเร็จในชีวิตได้หรือไม่?

ทำไมผลลัพธ์จึงแตกต่างกันมากระหว่างการศึกษากลุ่มแรกและกลุ่มที่สอง?

หาก IQ สูงช่วยให้ประสบความสำเร็จในชีวิตทำไมบุคคลในกลุ่มที่สองถึงเสียค่าใช้จ่ายต่ำ

นี่คือคำอธิบาย:

• เดิมเทอร์นแยกบุคคลออกเป็นกลุ่ม ๆ
• เขาใส่กลุ่มแรกผู้ที่อยู่ในวัยเด็กแสดงความรอบคอบและสุขุม, โมเมนตัมความเพียรและความปรารถนาที่จะทำให้เก่ง
• เมื่อถึงวัยผู้ใหญ่บุคคลเหล่านี้มี 3 ลักษณะที่กลุ่มที่สองแสดงความสามารถน้อยกว่า: การวางแนวเป้าหมายความมั่นใจในตนเองและความเพียร

ดังนั้นจึงสรุปได้ว่า:

• แม้ว่า IQ จะมีบทบาทอย่างมากในชีวิตของบุคคล
• มันเป็นลักษณะบุคลิกภาพที่กำหนดผลลัพธ์

ในระยะสั้นสิ่งที่รับประกันความสำเร็จจริงๆ?

การเรียนที่วิทยาลัยเพื่อให้ได้คะแนนสูงสุดนั้นไม่ได้รับประกันความสำเร็จ แต่อย่างใด

เราสามารถยืนยันสิ่งนี้ได้ตั้งแต่:

จากการศึกษาวิจัยจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าคนที่เก่งในระหว่างการศึกษาและมีทักษะการเรียนที่ยอดเยี่ยมมักประสบปัญหาสังคม

ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอไป แต่มีแนวโน้มที่จะไม่พัฒนาด้านสังคมมากนักเมื่อคนเรามุ่งเน้นไปที่การเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและไม่หยุดการเรียนรู้

ในทำนองเดียวกัน:

ผู้ที่มีระดับไอคิวสูงได้รับการยืนยันว่าเปิดกว้างมากขึ้นในการลองสิ่งใหม่ ๆ :

• ซึ่งรวมถึงยาเสพติดเช่นกัญชาหรือรองอื่น ๆ
• เช่นเดียวกับการฝึกฝนกีฬาผาดโผนหรือ
• การดำเนินการทดลองโดยทั่วไปที่สามารถทำให้ชีวิตของพวกเขามีความเสี่ยงหรือทำให้ไม่มั่นคง

สิ่งนี้เรียกว่าการเปิดกว้างต่อประสบการณ์และถูกกำหนดให้เป็นลักษณะบุคลิกภาพที่โดดเด่นด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ในขณะที่การสืบสวนดำเนินต่อไปดูเหมือนว่าจะเอนตัวมากขึ้นในข้อสรุปที่ Terman มาถึง:

เชาวน์ปัญญาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ แต่สติปัญญาขั้นสูงนั้นไม่สามารถรับประกันความสำเร็จได้Lewis Terman

จากนั้นเราบอกว่า:

• บรรยากาศของครอบครัว
• ระดับเศรษฐกิจและสังคม
• สภาพแวดล้อมทางการศึกษา
• ประสบการณ์สะสม
• ลักษณะบุคลิกภาพ,
• ความตั้งใจและแรงจูงใจ
• อยากรู้อยากเห็น
• คุณภาพของการกำหนดเป้าหมายและมุ่งเน้นไปที่พวกเขา
• ความคิดสร้างสรรค์และแน่นอน
• วุฒิภาวะทางอารมณ์

อย่างปฏิเสธไม่ได้พวกเขาล้วนเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดความสำเร็จในชีวิตของคุณนอกเหนือจากระดับ IQ ของคุณ

ดังนั้นไม่ว่าระดับไอคิวของคุณจะสูงมากโดยเฉลี่ยหรือต่ำไปในที่สุด:

ความสำเร็จนั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ

ที่กล่าวและเนื่องจากคุณไม่มีอะไรจะเสียคุณต้องการที่จะรู้ว่า IQ ของคุณคืออะไร?